MÜZİĞİN TINISI


Gördüğümüz ve duyduğumuz her canlının bir sesi vardır. Annemizin sesi, arabanın çıkardığı ses, piyanonun tuşundan çıkan ses, kedinin miyavlaması, şelalenin sesi, hatta dünya bile dönerken ses/ton çıkardığı söylenir. Doğada her canlının ses çıkardığından söz ederken sesin fizik bilimi açısından, bir frekansa denk geldiğini söylemeliyiz. Sesleri birbirinden  ayıran farklılık özelliklerini “tını“ kavramıyla açıklıyoruz. Diğer yandan tanıdığımız  x birini tarif ederken biçimsel imarelerden bahsederiz, yine tarif ettiğimiz x kişisinin ses tonu da o`nu tanımamızda yardımcı olan bir durumdur. Tarifimiz içindeki biçimselliği  ses tonunundaki  kalınlık ya da incelikle tarif edersek o kişi hakkında detaylı biçimsel bir tariften söz etmiş oluruz. Olguları zıtlıklar içinde tarif etmek isteyişimiz elbette, a`nın b`ye kıyası şeklinde de görünür. Yani kalını ancak ve ancak ona benzemeyen yani zıddı olan incelik  kavramı ile anlaşılır hale getirebiliriz. En genel anlamıyla sesler arasındaki farklılık özelliklerine “tını“ diyoruz. Tını kavramını genel manada açıkladıktan sonra seslerin ayrımlarından söz etmek gerekiyor. Bu bağlamda sesler üçe ayrılır.
 
1.    İnsan Sesleri
2.    Çevre Sesleri
3.    Enstrüman Sesleri
 
1.İnsan Sesleri  baş, el ve ayak sesleri olarak belirlenir. Baş seslerine örnek olarak: ağız şıpırdatması, ıslık, gülmek, hapşırmak, ağlamak, burun çekmek…vb. akla gelenlerdendir.
El sesleri ise; başa, göğse, dize, ele, kola… vurma ya da sürtmeyle oluşan seslerdir.
Ayak sesleri de; yere vurma, ayağı sürtme, zıplama gibi seslerdir.  
 
2.Çevre Sesleri; doğadaki seslerin yanı sıra mekanik olarak üretilmiş tüm sesleri kapsar. Evimizde çıkan sesler olarak saat, kapı zili, telefon, musluktan gelen su sesi, bulaşık makinesi olarak örneklendirebiliriz. Çevre seslerine okulda oluşan sesleri örneklemek gerekirse; tebeşirin yazarken çıkardığı ses, tenefüs zili, çocukların sesi…
Araç sesleri ise sokağa çıktığımız andan itibaren fren sesi, korna sesi, tramvay sesi, uçak sesi… olarak çoğaltabiliriz.
Hayvan ve doğa sesleri ise kimi zaman terapilerde kullanılan kuş sesini örnek olarak verebiliriz. Şelalenin akarken çıkardığı ses, denizin dalgalanırken çıkardığı ses, rüzgar uğultusu duymayı tercih ettiğimiz sesler arasındadır.
 
3.  Enstrüman sesleri bilindiği gibi;
a)Yaylılar: Keman, Viyola, Viyolonsel, Kontrbas, …
b)Üflemeliler: Flüt, Obua, Klarinet, Trombon, Tuba, Fagot, Mey, Ney, …
c) Vurmalılar: Timpani, Çelik Üçgen, Def, Davul, …   
d)Telliler: Gitar, Arp, Bağlama, …şeklinde kategorize edilmektedir.

Müzik bilimi açısından  bilindiği gibi ses; ses yüksekliği, perde ve ses kalitesi ile tarif edilir. Ses kavramı içersinde yer alan ton kalitesi  ise aynı kategori içinde sesleri ayırt etmek için ses özelliklerini açıklar. Her sesin kendine ait bir  ton kalitesi vardır ve her ses kendine özgü bir özgünlük taşımasından ötürü, sözü edilmeye çalışılan tını“ kavramı ile kendisine yer bulur.  Aynı oktavda, aynı notayı (tonu) aynı yoğunlukta ve aynı uzunlukta çalan  piyano  ve arp arasındaki temel fark tını farkından kaynaklanmaktadır. Tını aynı zamanda ses frekansının ortaya çıkarmasının dışında seste oluşan yumuşaklık ya da sertlik düzeyini de açığa çıkarmış olur.

Müzik aletlerinden çıkan sesleri birbirinden ayırt etmeyi sağlayan tını özelliği  olduğu gibi, bir cismin titreşiminden çıkan ses ile başka nitelikteki bir cismin aynı yükseklikte çıkardığı ses arasındaki gözle görülür/kulakla duyulur farklılıkları yansıtır. Örneğin çalınan aletin bir bas gitar veya bir akustik gitar olduğunu gösteren bir veya birden fazla akorun aynı ya da farklı zamanlarda birlikte olmasını ortaya çıkaran şey tını’dır. Yine  tını çoğu kez seslerin notasyonu içersinde nüans farklılıkları içinde önemli bir dinamik oluşturur.  Müzisyenler gerek enstrüman, gerekse ses için yazılmış bir müzik eseri  içersinde tüm yazımsal farklılıkları iyi süzdükten sonra, tüm geçerli yazılı işaretlerin birarada olması gerektiğini bilirler. Ses tonu için  yüksek frekans (yüksek perde) tizliği ifade ederken, düşük frekans (düşük perde) ses üretimi açısından kalınlığı tarif eder. Ses tonu bu anlamda genellikle perde ile birlikte kullanılır ve sık sık ses kalitesi  ve ses tutarlılığı içerisinde doğru bir hatta gidebilmektir.  Bir ses icracısı veya piyano çalan bir müzisyen mükemmel bir perdeden ses üretebilmesine rağmen sesin  kalitesi düşükse, müzik üretimi açısından  o eser  zayıf olarak değerlendirilir. 
 
Müziğin tınısı yaşamın diğer tüm detayları gibi önemli nüanslar olarak karşımıza çıkar. Farklılıkları zenginlik olarak kavramanın yanı sıra, yine müzik bağlamında söylersek her farklılık ya da tını farklılığı, doğa ve insanın çabası sonucu olarak bizlere sunulmuş  ses hazinesi olarak görülmelidir.

Özden Çiçek
 
05.11.2018 / Hannover