VAR OLMAK

 

 

Ulaklarım var,

Yitik zamanların müjdecisi.

 

Hüzünlerim var,

Kentin ağrısını içimde taşıdığım.

 

Bilmediklerim var,

Bildiklerimin yeksenaklığını parçalayan.

 

Sevdiklerim var,

Yenilenen günümün umut taneleri...

Özden Çiçek (1998)

 

İki yıldan fazla bir süreci kapsayan pandemi koşulları herkesin hayatını büyük oranda değiştirse de tahmin edildiği gibi nasıl ve ne zaman sonlanacağını halen bilemiyoruz. Yeni rutinlere her gün başka şeyleri eklemek ve öğrenmek  bizler açısından farklı bir süreç oluşturdu. Buna ek olarak; dünya genelinde sosyal güvenlik, küresel iklim krizleri, bitmeyen insanlık dramı haline dönüşen göç... gibi olumsuzluklarla birlikte yaşamaya çalışırken; yine de bulup çıkardığımız ya da tutunduğumuz iyilikler, güzellikler elbette var.

Her dönem olduğu gibi yeni yılda da; insanlığın yararına değişimler, başka bir hayat mümkün arayışlarıyla birlikte iyiliğin ağır basmasını temenni ediyoruz. Tüm dilekler bu yönde olsa da hiç bir iyilik, güzellik, değişim vs. kendiliğinden doğmadığı gibi kendi kendine de gelişmiyor. Bizlerin istek ve çabasıyla, yani bizler o`nu var edeceğiz!..

Yeni yılda nelerin yaşanacağını bilemesek de dünya ölçeğinde var olan sorunların devam edeceğini tahmin etmek ya da öngörmekle birlikte, aslolan olumsuzlukları/sorunları düzeltmek için bizlerin neler yapabileceği her şeyden daha önemli.

 

 

İnsanın varlığı umut ise; umudu büyütüp geliştirmek ve mücadele etmek en büyük ödev sanırım. Öncelikle sağlık olmak üzere iyimserlik, akıl ve bilimsel düşünce bizlerle olsun!

 İYİ YILLAR!

 

Özden Çiçek

30 Aralık 2021 / Hannover